نسبت کمر به لگن WHR
بر اساس تحقیقات علمی نسبت محیط کمر به لگن یا WHR شاخص معتبری برای بررسی سطح سلامت افراد محسوب می شود. تحقیقات نشان می دهد افرادی که توده چربی بیشتری در ناحیه کمر و شکم نسبت به لگن دارند بیشتر در معرض خطر بیمارهای قلبی _ عروقی هستند.
ارتباط WHR با سلامت: سازمان بهداشت جهانی (WHO) معتقد است مردان با WHR بالاتر از 0.9 و زنان دارای WHR بیشتر از 0.85 با داشتن BMI فراتر از 30 چاق محسوب می شوند. بر اساس نظر انجمن ملی دیابت و بیماریهای گوارشی و کلیوی آمریکا (NIDDK) مردان با WHR بالاتر از 1 و زنان دارای WHR بیشتر از 0.8 در معرض بیماریهای تهدیدکننده سلامت مانند دیابت، تصلب شرائین و سکته های قلبی و مغزی می باشند.
ارتباط WHR با باروری: تحقیقات نشان می دهد زنانی که WHR آنها در دامنه 0.7 ـ 0.79 است از میزان مطلوب هورمون استروژن برخوردار بوده و نرخ باوری آنها بیشتر از سایر زنان است.همچنین این زنان کمتر در معرض دیابت، بیماریهای قلبی ـ عروقی و سرطان تخمدان قرار می گیرند. همچنین مردانی که WHR آنها در دامنه 0.9 است از میزان باروری بیشتری برخوردار بوده و کمتر در معرض بیماریهای دیابت، ناهنجاریهای قلبی ـ عروقی و سرطانهای پروستات قرار می گیرند.

برای اجرای این آزمون از یک متر نواری می توانید استفاده کنید. جهت محاسبه محیط کمر آخرین دنده که قابل لمس است در نظر بگیرید. برای اندازه گیری محیط لگن عریض ترین بخش لگن و باسن را متر کنید. برای اندازه گیری دقیق تر نکات زیر را رعایت نمایید:

1. اندازه گیری باید در حالت ایستاده باشد بطوری که وزن متوازن روی دو پا تقسیم شود.
2. پاها باید جفت و کنار هم باشد.
3. هنگام اندازه گیری متر موازی با زمین باشد.
4. دوبار اندازه بگیرید و اگر اختلاف مقادیر بدست آمده بیشتر از 1 سانتی متر بود اندازه گیری را تکرار نمایید و اگر اختلاف مقادیر بدست آمده کمتر از 1 سانتی متر بود میانگین را وارد نمایید..
5. دقت نمایید واحد اندازه گیری محیط کمر و لگن یکسان باشد مثلا هر دو به سانتی متر باشد.

جهت ارزیابی اندازه محیط کمر و لگن را بعد از محاسبه در فرم زیر وارد نمایید. این فرم بر اساس نرمهای استاندارد نسبت کمر به لگن را محاسبه کرده و با توجه به جنسیت وضعیت WHR شما را علام می کند.
بطور کلی برای مردان نسبت کمر به لگن تا 0.9 و زنان تا 0.8 قابل قبول است. مقادیر بالاتر از این معیار علامت خطری است که نشان می دهد فرد در معرض بیماریهای ناشی از چربی اضافی مانند دیابت، ناهنجاریهای عروق کرونری و قلبی می باشد.